miércoles, 6 de enero de 2010

Die spoke van my jeug vriend. (in die Afrikaanse) (en africano)...

Toe my beste kinderjare vriend gedraai 9 jaar verhuis hy saam met sy gesin na 'n nuwe huis in' n nuwe buurt. Hierdie huis was groot en het 'n groot spasie voor dit besig is deur die garage van my vriend se pa en die onderkant is geleë die huis gehad het twee stories. Benede was die woonkamer, kombuis, badkamer en slaapkamer van die ouers. En tot drie ruim slaapkamers geleë was.

My vriend het 2 susters en omdat hulle 3 was, het hulle 'n plek vir almal gespeel het. Die eerste twee nagte was fantasties. 'N kamer van haar eie op die ouderdom van 9 nie die alledaagse dinge en broers knijpt die situasie as moontlik. Maar ná die derde dag het hulle begin om optree net normale situasies. Net in die kamer ingeneem deur my vriend.

Dit begin met fluister. Fluistering wat deur die wind kon veroorsaak word nie, maar baie skaars in die warm somer dae in wat gebeur het. Daarna volg die klop op die dak. Klein skokke wat gemaak my vriend gehardloop het die trappe op soek na die ouers te beskerm. Dit alles in die loop van 'n week dat die ewige leek.

Sien die situasie net erger elke dag, ouers begin het om te vind die buurt te kom en geleer het enkele opmerkings vertel deur die ou bure, met inbegrip van 'n kleuter wat gesterf het op die ouderdom van 5 jaar en' n paar ander dinge baie goed ook. Meer mense besluit om die beurt te stort in die veld gehardloop en in 'n siener wat verrig schoonde.

Net dinge kalm neer en stop gee so veel belang by die aangeleentheid, maar het die leë kamer. Na twee dae van die besoek val 'n afstand van oom wat was nie baie gereeld besoek en was een van die ongelowiges in alles en hou van' n bytende opmerkings.

Dit was genoeg om net 'n paar uur om te besluit om die siener gebruik. Blyk dat hierdie man, wat baie moed (of te dom om my mening) voorgestel vernag in die kamer probleem. Die vader het weerstaan en nie 'n mens, tussen tevergeefs en snobistisch, hy lê in die bed. Dit is slegs geneem het skaars 40 minute vir die man raak 'n gruwelike scream en hardloop uit die kamer, drink sterk bors geskree: "He hit me, hit me" ... Die teenwoordigheid van die oom nooit herhaal word in die huis van my jeug beste vriend.

Die volgende dag het die siener wat gekom het met foto's, wierook en verskillende dinge gewapende. Alles wat lyk soos 'n bedrieër wat toe nie so. Hy het sy werk gedoen het uitstekend en het verneem dat by die huis, meer presies te wees in die kamer, het een kind dood is 5 jaar as gevolg van 'n dodelike griep' n paar jaar gelede. Hierdie gees was wandering in die een plek wat hy geken het in sy kort lewe: sy speelkamer. En dit was wat hy kon doen: gaan speel.

Die siener het n paar indikators en familie aan te pas geredelik tot sekere gewoontes uitgevoer moet word tot vandag. Op die drumpel van die deur na die kamer lê 'n rand, wat altyd' n klein teddy beer het langs 'n glas en plastiek, die soort wat aan ons gegee het toe ons gaan na die tuin, met sap binnekant. En, glo of bars, moet elke dag vul die glas weer en rangskik die gestopte dier wat verskyn in verskillende posisies.

Nooit teruggekeer om te hoor fluister of blaas of iets. Oom nie kon ooit gehoor het niks meer. Al wat oorbly om hierdie dag is daar iets wat nooit gebeur het: Ek slaap OOIT IN DIE NUWE HUIS VAN MY BESTE VRIEND SE KINDERS.

domingo, 3 de enero de 2010

Os fantasmas do meu amigo de infância. (en portugues).

Quando o meu melhor amigo de infância virou 9 anos ele se mudou com sua família para uma nova casa em um novo bairro. Esta casa era enorme e tinha um grande espaço que antes era ocupado pela garagem do pai do meu amigo e foi localizado no fundo da casa tinha dois andares. Lá embaixo era a sala de estar, cozinha, banheiro e no quarto dos pais. E até três quartos espaçosos foram localizados.

Meu amigo tinha 2 irmãs e porque eram 3, jogaram um espaço para todos. As duas primeiras noites foram fantásticas. Uma sala de sua própria aos 9 anos não é coisa cotidiana e irmãos apertando a situação possível. Mas depois do terceiro dia, começaram a ocorrer apenas situações normais. Apenas no quarto ocupado pelo meu amigo.

Tudo começou com sussurros. Whisper que poderiam ser causados pelo vento, mas muito raro nos dias quentes de verão em que aconteceu. Depois, seguiu a bater no telhado. Pequenos choques que fez o meu amigo desceu as escadas em busca de protecção parental. Tudo isso no curso de uma semana que parecia eterno.

Vendo que a situação piora a cada dia, os pais começaram a descobrir o bairro e aprendeu alguns comentários dito pelos moradores antigos, incluindo um bebê que morreu na idade de 5 anos e algumas outras coisas muito bom também. Mais pessoas decidiram recorrer à casa de banho em campo e correu para um vidente que executou LIMPEZA.

Apenas as coisas se acalmaram e parou de dar tanta importância ao assunto, mas deixou a sala vazia. Após dois dias de quedas visitar um tio distante que não era muito freqüentes visitas e foi um dos descrentes em tudo e gosta de um comentário mordaz.

Foi o suficiente apenas um par de horas para decidir usar o vidente. Despeja esse cara, mostrando grande coragem (ou estúpido demais para meu ver) propôs a passar a noite no quarto problema. O pai não resistiu e homem, entre vaidoso e arrogante, ele estava deitado na cama. Ela só teve apenas 40 minutos para o cara bater um grito de horror e correu para fora da sala, a beber pesadamente peito gritando: "Ele me bateu, me bateu" ... A presença do tio nunca repetiu na casa do meu melhor amigo de infância.

No dia seguinte, voltou a vidente que vinham armados com fotos, incenso e várias coisas. Tudo parece um charlatão que não era essa. Ele fez o seu trabalho com perfeição e fez saber que em casa, mais precisamente na sala, uma criança havia morrido 5 anos devido a uma gripe mortal, há alguns anos. Este espírito tinha sido vagando em um lugar que ele conheceu na sua curta vida: a sua brinquedoteca. E foi o que fez played.

O vidente deu algumas indicações e familiares se adaptar facilmente a certos costumes para ser realizado até hoje. No limiar da porta da sala localizada uma borda que tem sempre um pequeno urso de peluche ao lado de um vidro e plástico, do tipo que nos deu quando estávamos indo para o jardim, com o suco no interior. E acredite ou estouro, todos os dias devem ser re-encher o copo e organizar o bicho de pelúcia que aparece em posições diferentes.

Nunca mais voltou a ouvir sussurros ou golpes ou nada. O tio não era nunca ouvi nada mais. Tudo o que permanece até hoje é algo que nunca aconteceu: durmo SEMPRE EM NOVA CASA DAS CRIANÇAS MY BEST FRIEND'S .

lunes, 28 de diciembre de 2009

Los fantasmas de mi amigo de la infancia.

Cuando mi mejor amigo de la infancia cumplió 9 años se mudó junto con su familia a una nueva casa, en un nuevo barrio. Dicha casa era enorme y tenía un gran espacio delante que estaba ocupado por el taller mecánico del padre de mi amigo y al fondo se ubicaba la casa que tenía dos pisos. En la planta baja se encontraba el living, la cocina, un baño y la habitación de los padres. Y arriba se situaban tres amplias habitaciones.

Mi amigo tenía 2 hermanas y debido a que eran 3, les tocó una habitación para cada uno. Las primeras dos noches fueron fantásticas. Una habitación propia a los 9 años no es cosa de todos los días y los hermanos exprimían la situación al máximo. Pero a partir del tercer día comenzaron a ocurrir situaciones poco normales. Justamente en la habitación que ocupaba mi amigo.

Todo empezó con unos susurros. Simples susurros que podían ser provocados por el viento, pero muy raros en los calurosos días de verano en los que sucedían. Después siguieron los golpes en el techo. Pequeños sobresaltos que hacían que mi amigo corriera escaleras abajo en busca de la protección de los padres. Todo eso en el transcurso de una semana que parecía eterna.

Viendo que la situación empeoraba día a día, los padres comenzaron a averiguar por el barrio y se enteraron de algunos comentarios, contados por los viejos vecinos, que incluían un niño pequeño que había muerto a la temprana edad de 5 años y algunas otras cosas no muy buenas tambien. Decidieron recurrir a gente mas ducha en el tema y se toparon con un vidente que realizaba LIMPIEZAS.

Justamente las cosas se calmaron y dejaron de darle tanta importancia al asunto pero dejando la habitación vacía. A los dos días cae de visita un tío lejano que no era muy asiduo a las visitas y era de esas personas que descree de todo y gusta de los comentarios mordaces.

Bastó solo un par de horas para que decidieran recurrir al vidente. Resulta que dicho tío, demostrando gran valentía (o excesa estupidez a mi forma de ver) propuso quedarse a dormir en la habitación problemática. El padre no opuso resistencia y el hombre, entre vanidoso y sobrador, se recostó en la cama. Bastaron escasos 40 minutos para que el tío pegara un grito espeluznante y saliera corriendo de la habitación, tomandosé fuertemente el pecho al grito de "ME PEGÓ, ME PEGÓ"... La presencia del tío jamás se repitió en la casa de mi mejor amigo de la infancia.

Al otro día recurrieron al vidente que vino armado con estampas, sahumerios y cosas varias. Todo el aspecto de un charlatan que no resultó tal. Realizó su trabajo a la perfección y logró averiguar que en la casa, más precisamente en la habitación, había fallecido un niño de 5 años debido a una gripe mortal hacía unos cuantos años. Dicho espíritu había quedado vagando en el único lugar que conocía en su corta existencia: su habitación de juegos. Y eso era lo que hacía: JUGABA.

El vidente dió algunas indicaciones y la familia se adaptó prontamente a ciertas costumbres que llevarían a cabo hasta el día de hoy. Sobre el umbral de la puerta de dicha habitación ubicaron una repisa que tiene siempre un pequeño oso de peluche y al lado un vaso de plástico, de esos que nos daban cuando ibamos al jardín, con jugo adentro. Y, creer o reventar, todos los días deben volver a rellenar el vaso y acomodar el peluche que aparece en distintas posiciones.

Jamas se volvió a escuchar susurros ni golpes ni nada parecido. Del tío tampoco se volvió a saber más nada. Lo único que se mantiene hasta hoy en día es algo que nunca sucedió: JAMAS ME QUEDÉ A DORMIR EN LA NUEVA CASA DE MI MEJOR AMIGO DE LA INFANCIA.

viernes, 25 de diciembre de 2009

La historia de JOSECITO...

Cuentan los ancianos del barrio que allá por los años 80 vivían, en la casa recién construída de la cuadra, una pareja de recién casados. Eran la típica pareja joven en la cual el hombre trabajaba en la construcción y la mujer se dedicaba a los quehaceres del hogar. Pasó un año nada más cuando se enteraron de que un nuevo integrante iba a sumarse a la familia. El primogénito que ya tenía nombre: JOSE.

El bebé nació muy bonito y sano. Paseaba junto a su madre en el cochecito, recorriendo los diferentes locales del lugar. Eran muy queridos.
Al cumplir dos años la criatura, el padre perdió su trabajo. Dicha situación devino en peleas constantes entre la pareja y gritos al viento. Sin embargo, el pequeño JOSECITO no se inmutaba, se reía y permanecía extrañamente callado.
La mujer siguió yendo a realizar las compras pero sin la compañía de su pequeño. Los comerciantes murmuraban entre si pero nunca le preguntaban a la madre por el niño. Hasta que poco a poco todos se fueron olvidando del asunto pero los comentarios de boca en boca crecían día a día.
Al poco tiempo apareció un cartel de venta colgado de la terraza de la casa y no se volvió a ver ni a saber nada más de la pareja y del niño.
Pero comenzaron las extrañas situaciones y los comentarios y la venta de dicha casa se volvió imposible.
Había algo totalmente perturbador y extraño que muchos sabían pero nadie realmente se animaba a hablar de ello.

Cuando pasas por delante de la casa, a la luz de la luna y si miras bien a la altura de donde se ubica el cartel de VENTA, se ve a trasluz un pequeño cuerpo sentado con sus piernitas en continuo movimiento hacia atras y hacia delante. Una y otra vez. Y se escucha una risa de niño. Silenciosa, debido a la velocidad de los transeuntes desprevenidos que aceleran el paso al pasar por dicho lugar.
Los vecinos del barrio simplemente van por la vereda de enfrente.
Y cuando alguien que no sabe del tema quiere preguntar algo sobre JOSECITO, los vecinos cambian muy rápidamente de tema y enseguida tratan de que se retiren los curiosos sin averiguar nada más.